یه اسم احمقانه ۳
برای زندگی تو ونکوور یک هم خونه انتخاب کردم از بچه‌های برق شریف. یکبار هم باهاش بیرون رفتم و صحبت کردیم و به نظر پسر خیلی خوبی می‌اومد.
حالا چند روزه که یه فکر مریض اومده تو ذهنم که نکنه منم مثل «John Nash» آدمای خیالی می‌بینم و هم خونه‌ایم هم یه آدم خیالی باشه. تو فیلم Beautiful Mind هم جان نش یه هم اتاقی خیالی داشت.
یعنی شواهد باعث میشه چنین فکری بکنم؛
۱- از چنتا از بچه‌های برق هم ورودیش پرسیدم و چنین آدمی رو نمیشناختند.
۲- تو گروه‌های بزرگتری که داریم با بچه‌های دانشگاه، یا عضو نیست و یا خیلی کم حرف زده. و جالبتر اینکه کسی به پیاماش ریپلای نمیده.
۳- تو اون فرمی که برای هم‌خونه پر کرده بودیم، به اکثر سوال‌ها، سوال‌هایی مثل حداکثر هزینه خونه، میزان نظم، مشارکت در کار خونه و از این جور سوالا، جوابی تقریبا عین من داده‌بود. که این شائبه رو ایجاد میکنه نکنه شخصیت دوم خودمه.
حالا ما بلیتمون رو باهم گرفتیم که باهم بریم و مطمئنم تو فرودگاه میفهمم که واقعیه یا نه.
البته تو یه فیلم دیگه(اسم فیلم رو نمیگم که لوث نشه)، یکی که شخصیت خیالی داشت برای شخصیت خیالیش بلیت هواپیما هم می‌گرفت. اما من مطمئنم دیگه هزینه خونه رو بدون اینکه اون پول بده نمی‌تونم پرداخت کنم.
پس یک ماه دیگه مطمئن میشم.
----------------------------------------------
شاید یه روزی خودت عضو کانالم شی و بیای اینو بخونی و بفهمی من دغدغه‌ام راجع به تو این نبوده که آدم خوبی هستی یا نه، بلکه تو اصل وجودت شک داشتم.
-----
نوشته از کانال @ro4m3r
