نویسنده میتواند از امتحانات نهایی اش بنویسد که چگونه با آن ها میجنگد
یا المپیادی که احتمال قبولی اش زیر نصف است
یا شبی که نخوابید و تمام شب را دین و زندگی خواند
یا آشنایی با گروه Enigma
یا آزردگی خاطر نویسنده که چرا به علمش عمل نمیکند
یا گوش دادن به فول آرشیو Coldplay
یا فیلم های Akira Kurosawa که چگونه فرهنگ کشور خود را جهانی میکند
یا صدای دلنشین Dido Armstrong
یا اعتیاد به دیدن فیلم TaxiDriver
یا لذتی که خوردن چایی و فکر کردن به بدبختی ها در ساعت ۴ صبح دارد.
گفتنی ها زیاد است اما نویسنده مرده است...
ای کمیل همانا روایت کنندگان علم بسیارند اما عمل کنندگان آن اندک.